SSL مخفف Secure Socket Layer به معنی «لایه اتصال امن» و پروتکلی (مجموعه ای از قوانین) جهت برقراری ارتباطات ایمن میان سرویس دهنده و سرویس گیرنده در اینترنت است.
امروزه اینترنت به یکی از ارکان ارتباطی بین افراد و سازمان ها تبدیل شده است. بسیاری از ما روزانه اطلاعاتی از این طریق می گیریم یا می فرستیم. این اطلاعات از نظر اهمیت با هم تفاوت زیادی دارند. برخی از این اطلاعات مانند اخبار یک سایت اهمیت امنیتی چندانی ندارند، اما در طرف دیگر اسناد شخصی مثل ایمیل ها، رمز حساب های بانکی و ... قرار دارند که دوست نداریم به دست دیگران بیافتند.
اطلاعاتی که در حالت عادی بین کاربران و دنیای اینترنت رد و بدل می شوند، به گونه ای هستند که یک هکر یا خراب کار حرفه ای می تواند آنها را ببیند و برای اهداف خود مورد سواستفاده قرار دهد. مثلا در یک خرید اینترنتی، زمانی که قصد دارید برای پرداخت به حساب بانکی خود وارد شوید، سایت از شما رمزعبور می خواهد. حال اگر سایت مورد نظر فاقد برنامه های امنیتی لازم باشد، ممکن است اطلاعات شما در میانه راه بدون آنکه متوجه شوید، دزدیده شوند و اگر بد شانس باشید چند روز بعد که به حساب تان سر می زنید آن را خالی شده می یابید.

اما احتمال این اتفاق بسیار اندک است، زیرا اکثر حساب های بانکی و سایت هایی از این قبیل که با اطلاعات حساس و مهم در ارتباط اند، معمولا از روش هایی برای رمزگذاری (Encrypt) اطلاعات استفاده می کنند. در این حالت اگر اطلاعات در میان راه دزدیده شوند جای نگرانی نخواهد بود، زیرا شکستن رمز آنها تقریبا غیرممکن است.
اطلاعات معمولاً کی و کجا دزدیده می شوند؟زمانی که آدرس یک سایت را در مرورگر وارد می کنیم اطلاعات بین کامپیوتر ما و کامپیوتری که سایت روی آن قرار دارد (سرور) در حال رد و بدل هستند. پس اگر بتوانیم به طریقی ارتباط بین کامپیوتر خود و کامپیوتر سرور را امن کنیم اطلاعات ما دزدیده نخواهند شد.
اطلاعات در اینترنت چگونه جابجا می شوند؟اطلاعات در اینترنت - درست مثل فرستادن یک نامه- به صورت فایل های متنی جابجا می شوند. همان طور که یک نامه از زمانی که در صندوق پست گذاشته می شود تا زمانی که به صاحبش می رسد در دست افراد مختلفی قرار می گیرد، به همان صورت نیز اطلاعات ما توسط سیستم های زیادی دست به دست می شود تا به سایت یا شخص مورد نظر می رسد. اگر اطلاعات به صورت عادی فرستاده شوند، هر کدام از سیستم های بین راه می توانند آنها را ببینند. پس برای جلوگیری از خوانده شدن و سرقت احتمالی، باید آنها را رمزگذاری کرد. با یک مثال مسئله را روشن تر می کنم. فرض کنید می خواهید برای نامزد خود یک نامه بنویسید. اما دوست ندارید افراد خانواده او بتوانند آن نامه را بخوانند. یکی از راه ها این است که نوشته ها را به رمز بنویسید، رمزی که فقط نامزدتان از آن سر در بیاورد! در اینترنت هم برای اینکه هکرها نتوانند اطلاعات را بفهمند، آنها را به رمز در می آورند. یکی از بهترین و متداول ترین روشهای رمز گذاری اینترنتی، استفاده از پروتکل اس ال ال است.
اس اس ال چیست؟از این پروتکل برای امن کردن پروتکل های غیرامن نظیرHTTP ،LDAP ، IMAP و ... استفاده می شود. بر این اساس یکسری الگوریتم های رمزنگاری بر روی داده های خام که قرار است از یک کانال ارتباطی غیرامن مثل اینترنت عبور کنند، اعمال میشود و محرمانه ماندن دادهها را در طول انتقال تضمین میکند.
به بیان دیگر شرکتی که صلاحیت صدور و اعطاء گواهی های دیجیتال اس اس ال را دارد، برای هر کدام از دو طرفی که قرار است ارتباطات میان شبکهای امن داشته باشند، گواهیهای مخصوص سرویس دهنده و سرویس گیرنده را صادر میکند و با مکانیزم های احراز هویت خاص خود، هویت هر کدام از طرفین را برای طرف مقابل تأیید میکند. البته علاوه بر این تضمین می کند، اگر اطلاعات حین انتقال به سرقت رفت، برای رباینده قابل درک و استفاده نباشد که این کار را به کمک الگوریتم های رمزنگاری و کلیدهای رمزنگاری نامتقارن و متقارن انجام میدهد. تلفن مشاوره: 09198672695