گرچه امروزه در اکسچنجها و والتهای مختلف در هنگام وقوع این نوع اشتباهات با ارور مواجه میشویم، اما ممکن است برخی از والتها و یا اکسچنجها این نکته را برای شما چک نکنند. در اینصورت این ما هستیم که مسئول اشتباهاتی اینچنین خواهیم بود.
برای انتقال تتر بین شبکههای مختلف تنها یک واریز و برداشت ساده کافی است. درواقع برای انتقال تتر از یک شبکه به شبکه دیگر نیاز دارید که تترهای خود را به والت یا اکسچنجی منتقل کنید که از هر دو شبکه مبدا و مقصد مورد نظر شما پشتیبانی میکند.
بهعنوان مثال فرض کنید تترهای ما بر روی شبکه اتریوم است (با آدرس اتریوم) و اکنون میخواهیم بهخاطر کارمزدهای کمتر و سرعت بیشتر آنها را به شبکه ترون منتقل کنیم. یکی از اکسچنجهایی که از تتر بر روی شبکه اتریوم و همچنین ترون پشتیبانی میکند، اکسچنج بایننس است. پس تنها کافی است که آدرس والت تتر خود را در بایننس داشته باشیم و تترهای ERC-20 خود را به آنجا منتقل کنیم. حال کافی است تا در زمان برداشت تتر از روی اکسچنج، این بار آدرس مقصد تتر (TRC-20) را بدهیم تا خود اکسچنج این تبدیل را برای ما انجام دهد.
بهصورت خلاصه این عملیات را میتوان به شکل زیر خلاصه کرد:
ارز دیجیتال تتر (Tether – USDT) در شبکه های مختلف از جمله ترون و اتریوم وجود دارد. اما تفاوت خرید تتر در ترون یا اتریوم چیست؟ کدام بهتر است؟
تتر پراستفادهترین ارز دیجیتال دنیا است. نگاهی به حجم معاملات روزانه آن نشان میدهد USDT در مقایسه با برترین رمز ارزها، حتی بیت کوین و اتریوم، بسیار بیشتر معامله میشود. در تمام صرافیهای خارجی اگر یک توکن یا کوین برای خرید اضافه شود، اولین جفت معاملاتی آن حتما با تتر خواهد بود. این ارز دیجیتال در شبکه های مختلفی وجود دارد که آشنایی با فرق آنها بسیار مهم است. به عنوان مثال تتر را در شبکه ترون و همچنین اتریوم میتوان انتقال داد، اما تفاوت این دو چیست و بهتر است از کدام یک استفاده کنیم؟
ابتدا کمی درباره این ارز دیجیتال، ویژگیها و کاربردهای آن صحبت میکنیم. سپس به بررسی فرق تتر در بلاک چین اتریوم و ترون خواهیم پرداخت.
ارزهای دیجیتال به داشتن نوسان قیمت بالا معروف هستند. حتی بیت کوین که ارزش بازار آن از یک تریلیون دلار فراتر رفته ممکن است در یک بازه زمانی کوتاه چند ده درصد صعود یا سقوط کند. به همین دلیل هنوز برای انجام پرداختهای روزمره و مخصوصا انجام حوالههای بینالمللی چندان مناسب نیستند. از طرفی ویژگیهای ارزهای دیجیتال رمزنگاری شده، که از فناوری بلاک چین قدرت میگیرند، بسیار جذاب است و نمیتوان از خیر آنها گذشت! این موضوع سبب شد دستهبندی جدیدی از رمز ارزها به نام استیبل کوین ایجاد شود.
قیمت یک استیبل کوین مثل تتر که در نتورک های مختلف اعم از ترون و اتریوم وجود دارد، همیشه ثابت است؛ اگر قیمت BTC و ETH به بالای صد هزار دلار افزایش یا به زیر هزار دلار کاهش پیدا کند، در هر صورت یک USDT یک دلار ایالات متحده آمریکا ارزش خواهد داشت. نوسانات بازار به خاطر رویدادهای مختلف تاثیری روی این موضوع ندارد. در تمام صرافیهای سراسر دنیا قیمت خرید تتر همیشه 1 دلار است. نکته اینجاست که قیمت تتر در ترون و اتریوم با هم فرق ندارد و در هر دو شبکه مقدار برابری است.
به این ترتیب ضمن بهره بردن از مزایای بیشمار رمز ارزها، از شر نوسان آنها مصون خواهیم ماند. به همین دلیل حتی افرادی که علاقهای به سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال به خاطر ریسک بالای آنها ندارند، همچنان از تتر در اتریوم یا بیشتر ترون استفاده میکنند. همانطور که گفتیم این پراستفادهترین رمز ارز دنیا است.
به لطف آن زمان انجام حوالههای بینالمللی از چند روز به چند دقیقه کاهش پیدا کرده است. موضوع فقط زمان نیست. افراد ساکن کشورهای تحت تحریم مثل ایران به منظور ارسال یا دریافت پول از خارج کشور با محدودیتهای زیادی رو به رو هستند. برای دور زدن تحریمها آنها باید کارمزدهای زیادی پرداخت کنند، اما به لطف حوالههای تتر بدون دغدغه تحریم و مخصوصا طی چند دقیقه قادر به ارسال یا دریافت پول خواهند بود. البته زمان و کارمزد مهمترین تفاوتهای تتر بر بستر اتریوم و ترون هستند که در ادامه آنها را بررسی میکنیم.
این ارز دیجیتال اولین مرتبه با استفاده از پروتکل Omni ایجاد شد. در ادامه توسعهدهنده USDT متوجه شد به خاطر یک سری محدودیت این بستر مناسبی برای مبادله نیست. پس تصمیم گرفت کوینهای تتر را به سایر بسترهای پشتیبانیکننده از قراردادهای هوشمند مثل اتریوم و ترون انتقال بدهد.
در زمان تولد، ارز دیجیتال تتر روی پروتکل Omni با نام ریل کوین (RealCoin) ایجاد شد. در ادامه این امکان فراهم شد تا کوینهای USDT روی شبکه بیت کوین ایجاد شوند. اولین کوینهای تتر تا قبل از عرضه روی اتریوم و ترون بر بستر Omni عرضه شد. مدتی بعد نام این ارز دیجیتال از RealCoin به Tether تغییر کرد. تا چند سال بعد از راهاندازی این استیبل کوین Omni Tether استاندارد آن بود. اما در سال 2017 تیم توسعهدهنده تصمیم گرفت تعداد زیادی از سکههای تتر را به خاطر مزایای اتریوم به این بلاک چین انتقال بدهد.
این اولین مهاجرت کوینهای USDT از بستر اولیه خود به یک بلاک چین جدید بود و در سال 2017 رخ داد. با توجه به محبوبیت بالای شبکه اتریوم و میزان استفاده زیاد از آن مخصوصا برای ساخت توکن بر اساس استاندارد ERC20، تصمیم تیم سازنده کاملا منطقی بود. بد نیست بدانید تا کنون بالای 200 هزار ارز دیجیتال بر اساس استاندارد ERC20 اتریوم ایجاد شدهاند، اما USDT یکی از پراستفادهترین و معروفترین آنها است. البته بعد از اتریوم نوبت به انتقال مقدار زیادی تتر به ترون رسید.
تا انتهای سال 2019، بیشتر کوینهای Tether از Omni به Ethereum منتقل شدند. ابتدا مقادیر قابل توجهی به بستر ERC20 انتقال یافت، اما استقبال تریدرها از این کار، شرکت توسعهدهنده ارز دیجیتال USDT را ترغیب به انتقال سکههای بیشتر کرد. از جمله دلایل موفقیت ERC20 Tether تایید سریعتر تراکنشها در بلاک چین اتریوم بود.
اما به مرور زمان حجم معاملات تتر (و دیگر ارزهای دیجیتال در بلاک چین اتریوم) افزایش یافت. به همین دلیل نیاز به انتقال تتر به یک بلاک چین سریعتر نظیر ترون احساس شد. از طرفی دیگر افزایش میزان مبادلات باعث شده بود کارمزدها به شدت افزایش پیدا کنند، به طوری که دیگر انتقال مقادیر اندک USDT مقرون به صرفه نبود. مقیاس پذیری ضعیف هنوز اصلیترین دلیل جلوگیری از گسترش و استفاده فراگیر از بلاک چین Ethereum محسوب میشود.
اوایل سال 2019 شرکت Tether Limited به عنوان سازنده و حامی پراستفادهترین ارز دیجیتال از یک همکاری جدید خبر داد؛ قرار شد بخشی از کوینهای تتر به شبکه ترون انتقال پیدا کنند. در اینجا سرعت انجام تراکنشها بسیار بیشتر و کارمزدها بسیار کمتر شد. بنیاد ترون خیلی سریع دست به کار شد، به همین دلیل در مقایسه با زمان مهاجرت به اتریوم انتقال سکههای تتر به بلاک چین جدید سریعتر صورت گرفت.
در حال حاضر بیشترین سهم در اختیار شبکه ترون است و علاوه بر مقادیر تتر تازه ایجاد شده سکههای روی اتریوم نیز رفته رفته به آن منتقل میشوند.
به مرور زمان شرکت Tether Limited تصمیم گرفت استیبل کوین خود را روی سایر بلاک چینها نیز عرضه کند. به عنوان مهمترین موارد باید به شبکه ایاس (EOS)، بایننس چین (BEP2)، الگوراند و سولانا اشاره کنیم.
همانطور که گفتیم اتریوم از مقیاس پذیری ضعیف به شدت رنج میبرد. متوسط تعداد تراکنشهای قابل پردازش در این بلاک چین 25 عدد در ثانیه است، اما این مقدار در بلاک چین ترون به حدود 2 هزار عدد در ثانیه افزایش پیدا میکند. به همین دلیل انتقال تتر در اتریوم ممکن است بالای نیم ساعت زمان ببرد، اما با ارسال تتر در ترون ارز دیجیتال کمتر از یک دقیقه به دست دریافتکننده خواهد رسید.
نکته جالب اینجاست؛ بلاک چین کندتر کارمزدهای بالاتری نیز دارد! منطقی است که یک شبکه دارای سرعت پردازش بالاتر کارمزد بیشتری به خاطر این ویژگی دریافت کند، اما این موضوع درباره تفاوت تتر در ترون و اتریوم صدق نمیکند. برای فرستادن USDT در TRC20 و ERC20 به ترتیب باید 1 دلار و 20 دلار کارمزد بدهید. برخی مواقع کارمزد در Ethereum به 25 دلار نیز میرسد!
تصور کنید قصد شما ارسال کمتر از 20 دلار USDT به فردی دیگر است. در این شرایط باید در مقایسه با اصل مبلغ کارمزد بالاتری پرداخت کنید! انتقال تتر در شبکه اتریوم در مقایسه با ترون حتی برای مبالغ در حد چند صد دلار نیز مقرون به صرفه نیست. از طرفی دیگر با وجود کارمزد بسیار بسیار بالاتر، باید زمان بیشتری تا انجام تراکنش انتظار بکشید.
سرعت بالای انجام تراکنش و کارمزد پایین سبب شد رفته رفته مقادیر بیشتری تتر حتی کمی از سکههای روی اتریوم به شبکه ترون منتقل شوند. وضعیت در شبکه بایننس چین (BEP2) نیز یکسان است و در اینجا هم فقط 1 دلار (شاید کمتر) کارمزد پرداخت میکنید. با این حال تعداد USDT کمتری در اینجا نسبت به TRC20 گردش دارند.
اما چرا شرکت Tether Limited به طور کامل قید اتریوم را نمیزند؟ واقعیت این است که اتریوم به عنوان بزرگترین بلاک چین کاربردی دنیا و بزرگترین اکوسیستم ساخت قرارداد هوشمند و اپلیکیشن غیر متمرکز موارد استفاده زیادی دارد. به عنوان مثال کاربران برای مبادله در صرافیهای غیر متمرکز توسعه یافته روی اتریوم به تتر در همین شبکه نیاز دارند و تتر ترون برای آنها قابل استفاده نیست.
بررسی نظرات تریدرها نشان میدهد آنها مخصوصا برای پرداختهای خرد، از روی ناچاری و به صورت موقت به استفاده از تتر در شبکه ترون رو آوردهاند و به شدت منتظر بهبود اوضاع اتریوم هستند. به همین دلیل انتظار داریم به محض راهاندازی نسل جدید اتریوم یعنی اتریوم 2.0 مجددا بخش زیادی از سکههای تتر از ترون به آن انتقال پیدا کنند. بر اساس وعده بنیاد Ethereum، در نسل جدید بلاک چین به لطف بهره بردن از تکنیک شاردینگ تعداد تراکنش قابل پردازش در هر ثانیه به حدود 100 هزار عدد خواهد رسید. با برطرف شدن مشکل سرعت پایین تایید تراکنشها، معضل کارمزدهای بالا نیز برطرف خواهد شد.
کلیک کنید
اتریوم 2.0 چیست؟کافی است استاندارد این دو را مد نظر داشته باشید. استاندارد توکنهای Ethereum برابر ERC20 و استاندارد توکنهای Tron برابر TRC20 است. در ادامه به عنوان نمونه، نحوه دریافت تتر در شبکه های اتریوم و ترون داخل کیف پول تراست ولت و همچنین صرافی کوکوین را آموزش میدهیم. نحوه کلی کار در سایر کیف پولها و صرافیها تقریبا یکسان است. ابتدا باید آدرس USDT خود را دریافت و سپس از آن برای خرید از یک صرافی مثل بیت 24 اقدام کنید. هر دو مرحله را آموزش میدهیم.
در تراست والت ابتدا آیکون دو خط موازی (با یک دایره روی آنها) واقع در گوشه بالا و سمت راست را لمس کنید.
در کادر جستجو نام USDT یا Tether را تایپ کنید. همان ابتدا تتر در شبکه های ترون و اتریوم نشان داده میشوند. اسلاید کنار هر دو را فعال کنید و به صفحه اصلی نرم افزار برگردید.
همانطور که میبینید USDT در هر دو شبکه به فهرست ارزهای دیجیتال تراست ولت شما اضافه شده است. متاسفانه از روی آیکون نمیتوان تفاوت آدرس TRC20 و ERC20 را متوجه شد، به همین دلیل باید هر کدام را امتحان کنیم. ما اولین گزینه را لمس کردیم.
در گوشه بالا و سمت چپ صفحه TRC20 را میتوان دید، پس این آدرس مربوط به تتر در شبکه ترون است. به منظور دریافت آدرس دکمه “Copy” را لمس کنید. سپس این آدرس را در اختیار ارسالکننده مثلا بیت 24 قرار بدهید. در ادامه نحوه خرید تتر از بیت 24 در شبکه ترون و همچنین اتریوم را آموزش خواهیم داد.
در صفحه اصلی از منوی ردیف پایین گزینه “Assets” را لمس کنید.
در مرحله بعد “Deposit” را انتخاب کنید.
در فهرست روی نام ارز دیجیتال مورد نظر ضربه بزنید. اگر تتر همان ابتدای لیست قابل مشاهده نیست، USDT را در کادر بالا جستجو کنید. شبکه دریافت تتر در اتریوم یا ترون را در مرحله بعد مشخص خواهید کرد.
کوکوین در حال حاضر از تتر در شبکه های اتریوم، ترون و الگوراند پشتیبانی میکند. با قرار گرفتن روی هر یک از تبهای ERC20 یا TRC20 آدرس مربوط به آن شبکه را دریافت خواهید کرد.
به بروکرهایی که دارای مجوز از نهادهای نظارتی مالی و قابل اعتماد هستند ؛ بروکر رگوله میگویند.
رگولاتورها(Regulator) نهادهای مالی وابسته به دولت هستند که وظیفه آنها نظارت و بررسی مالی بروکرها است.
وقتی شما مبلغی را در بروکر جهت سرمایه گذاری به امانت میگذارید مطمئنا انتظار دارید که بروکر طرف قرار داد بتواند اعتماد شما را جلب نماید. یک بروکر خوب و معتبر می بایست علاوه بر فاکتور ها و ویژگی های استاندارد ؛ حتما دارای رگوله باشد تا قیمتهای واقعی را ارائه کند و تخلفی انجام ندهد. یکی از مهمترین ویژگی هایی که یک بروکر دارای اعتبار باید داشته باشد نظارت توسط نهادهای مالی است . رگوله بودن در بالا بردن سطح امنیت یک بروکر تاثیر جدی دارد. بروکر رگوله فارکس میبایست به طور منظم گزارش های دقیق از جزئیات فعالیت های مالی خود به نهاد رگولاتور ارائه دهد. در صورت بروز هرگونه تخلف مالی توسط بروکر ، سازمان های Regulator اجازه ی مسدود کردن فعالیت بروکرها را دارند.
می توان گفت بررسی اعتبار بروکر کار پیچیده ای نیست. در حال حاضر سازمانهای نظارتی در سراسر جهان وجود دارند که بروکرهای معتبر را از کمپانی های غیرقانونی جدا می کند. حال بیایید نگاهی به برخی از کشورهای بزرگ با هیئت نظارتی مربوطه شان داشته باشیم. در هنگام انتخاب بروکر خود باید رگوله آنها را بررسی کنید و متوجه شوید که آن بروکر مستندات رگولیشن از یکی از هیئت های نظارتی زیر داشته باشد . به جدول زیر دقت کنید :
کشورهای بزرگ | نهاد رگولاتور |
ایالات متحده | کمیسیون ملی معاملات آتی(NFA) و کمیسیون تجارت معاملات آتی کالاهای اساسی(CFTC) |
انگلستان | مرجع هدایت مالی (FCA) و مرجع نظارتی مالی(PRA) |
استرالیا | کمیسیون سرمایه گذاری و اوراق بهادار استرالیا(ASIC) |
نیوزلند | نهاد مالی و نظارتی (FSP) |
سوئیس | کمیسیون بانکداری فدرال سوئیس (SFBC) |
آلمان | (BAFIN) |
فرانسه | (AMF) |
بلیز | IFSC |
جزایر ویرجین بریتانیا | FSC |
جمهوری سیشل | FSA |
آفریقای جنوبی | FSB |
جزایر مارشال | FSPL |
جمهوری وانواتو | VFSC |
ترکیه | CMB |
روسیه | NAFD و FRA |
قبرس | CySEC |
اتحادیه اروپا | mifid |
بهتر است قبل از آنکه در یک بروکرسرمایه گذاری کنید مطمئن شوید که بروکر شما حداقل عضو یکی از هیئت های نظارتی مذکور و یا یک نهاد مالی معتبر می باشد. میتوانید از پشتیبانی بروکر خود درخواست کنید تا مستندات نشان دهنده رگوله بودن بروکر را برای شما ارسال کنند. به این نکته توجه داشته باشید اکثر بروکرهایی که به ایرانیان خدمات میدهند رگولیشن اروپا و امریکا ندارند(به دلیل تحریم ایران). این بروکرها برای اینکه تحت نظارت نهادهای اروپایی و امریکایی بمانند ، باید از سیاستهای آن کشور پیروی نمایند ، به همین علت برخی از بروکرها به ایرانیان اجازه ی افتتاح حساب نمیدهند اما برخی از بروکرها ، تریدرهای ایرانی را تحت مجوز رگولهی آفشور متوسط یا (Offshore) ثبتنام مینمایند و محدودیتی برای فعالیت ایرانیان ایجاد نمیکنند.
بروکر رگوله شده موظف است 2 فاکتور را رعایت کند: مورد اول این است که باید بصورت مستمر از طریق گزارش ، حسابرسی مالی خود را به نهاد رگولاتور گزارش دهد. مورد دوم این است که اگر عمدا یا سهوا تخلف مالی انجام دهد باید در برابر نهاد رگولاتور پاسخگو باشد و جریمه خواهد شد.
برخی از بروکرهای رگوله شده بر اساس رگولیشن خود تعهد دارند تا بخشی از سرمایه معامله گران را بیمه نمایند. به طور مثال بروکرهای ثبت شده در CySEC که عضو صندوق بازپرداخت سرمایه گذار (ICF) میباشند ؛ بیمه سرمایه مشتریان در هر ادعا تا 20.000 یورو را میپذیرند.( در صورت ورشکستگی بروکر و…)
بروکر رگوله شده موظف است دارایی های مالی خود را از سرمایه ی معامله گران جدا نگه دارد و از سیستم میز معاملاتی (dealing desk) استفاده نکند.
نهاد رگولاتور ایالات متحده امریکا : (NFA) مخفف کلمه ی National Futures Association یک سازمان تنظیم کننده برای صنعت مشتقات ایالات متحده میباشد که وظیفه ی آن هماهنگی بازارهای مشتقات است. همچنین مسئولیت دارد از سرمایه ی سرمایه گذاران محافظت نماید و بررسی نماید که اعضا به مسئولیت های نظارتی مالی خود عمل نمایند.
نهاد رگولاتور کشور انگلیس : (FCA) مخفف کلمه Financial Conduct Authority است که یک موسسه ی مستقل نظارت مالی در کشور بریتانیا میباشد. وظیفه ی (FCA) تنظیم و نظارت مالی شرکت های حوزه ی اقتصاد اعم از شرکتهای خدمات مالی خرده فروشی و عمده فروشی است. همچنین موسسه ی (FCA) ارائه خدمات به مصرف کنندگان را تنظیم مینماید و هماهنگی بازارهای مالی در بریتانیا را حفظ مینماید.
نهاد رگولاتور کشور استرالیا : (ASIC) مخفف کلمه ی Australian Securities and Investments Commission میباشد که یک سازمان مالی خودگردان دولتی در کشور استرالیا است. وظیفه ی (ASIC) برقراری و تطبیق قوانین شرکت و سرویس های مالی برای حمایت از مواجب مصرف کنندگان، طلبکاران و سرمایه گذاران کشور استرالیا میباشد.
برآورد میشود ارزش بازار هوش مصنوعی تا ۲ سال دیگر به حدود ۱۶ میلیارد دلار خواهد بود. اکنون بسیاری از شرکتها در جهان از حوزه هوش مصنوعی درآمد زیادی کسب میکنند. طبق برآوردهایی که انجام گرفته میزان درآمد از فعالیتهای مربوط به هوش مصنوعی در سال ۲۰۱۷ حدود دو میلیارد دلار بوده است و این در حالی است که این میزان درآمد در سال ۲۰۱۸ دوبرابر شد و به چهار میلیارد دلار رسید. پیشبینیها حاکی از این است که تا سال ۲۰۲۵ میزان درآمد از حوزه هوش مصنوعی به ۵۹ میلیارد دلار برسد.
فروش جهانی رباتهای صنعتی برای فعالیت در شرکتها به جای نیروی کار نیز روز به روز در حال افزایش است. در سال ۲۰۰۴ حدود ۹۷ هزار ربات صنعتی برای فعالیت در بخشهای مختلف به فروش رفته است و این میزان در سال ۲۰۰۵ به ۱۲۰ هزار عدد رسیده است. از سال ۲۰۱۳ به این سو شاهد افزایش بسیار زیاد فروش رباتهای صنعتی بودهایم، به طوری که میزان رباتهای فروش رفته در سال ۲۰۱۴ حدود ۲۲۱ هزار دستگاه بوده و این در حالی است که این میزان برای سال ۲۰۱۵، معادل ۲۵۴ هزار دستگاه بوده است. آخرین آمار مربوط به فروش تعداد رباتها در سال ۲۰۱۶ بوده که حدود ۲۹۴ هزار عدد بوده است.
بازارهای مالی از جمله حوزههایی است که اخیرا هوش مصنوعی در آن راه پیدا کرده است و شرکتهای بزرگ حوزه بازارهای سهام و ارز از این ابزار برای تجزیه و تحلیل دادهها از آن استفاده میکنند. سوالی که در اینجا مطرح میشود این است که هوش مصنوعی چگونه میتواند در بازارهای سرمایه مورد استفاده قرار بگیرد؟
والاستریت با استفاده از هوش مصنوعی و بخشها و ابزارهای مهم آن مانند «یادگیری ماشین» (Machine Learning) و یادگیری عمیق (Deep Learning) میتواند میلیونها دادهای را که در زمان واقعی اتفاق میافتد، تجمیع کند و بسیاری از همبستگیها که با روش سنتی نمیتوان به دست آورد، با استفاده از هوش مصنوعی به راحتی به دست میآیند.
«یادگیری عمیق» که به آن «یادگیری سلسلهمراتبی» نیز میگویند و در چند سال اخیر بسیار مورد اقبال قرار گرفته بخشی از یک خانواده بزرگتر روش یادگیری ماشین بر مبنای «بازنماییهایی یادگیری داده» است. بسیاری از بازنماییها تا حد زیادی از طریق تفسیر پردازش اطلاعات و الگوهای ارتباطی در یک سیستم بیولوژیک عصبی از قبیل رمزگذاری عصبی الگو گرفتهاند که تلاش میکند رابطه بین چندین محرک و پاسخهای مرتبط با آن را تعریف کند.
بر مبنای همین کارکرد یادگیری عمیق یا سلسلهمراتبی که بنیان اصلی هوش مصنوعی را تشکیل میدهد، بسیاری از سازمانها یادگیری عمیق هوش مصنوعی را برای کارکردهای مختلف مورد استفاده قرار میدهند. یک نمونه بسیار آشکار استفاده از هوش مصنوعی توسط شرکت فیسبوک مورد استفاده قرار میگیرد که به آن تکنولوژی DeepMind میگویند و کارهایی از قبیل تگ کردن اتوماتیک عکسها را با قراردادن نام افراد روی آنها انجام میدهد.